آمریکا و صهیونیستها عاملان هتک حرمت قرآن هستند
تاریخ انتشار: ۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۰۲۹۴۶
به گزارش جام جم آنلاین، حجتالاسلام محمدجواد حاج علی اکبری در خطبههای نماز جمعه تهران که در مصلی امام خمینی (ره) برگزار شد، گفت: خداوند متعال در آیه ۳۶ از سوره مبارکه اسرا به صراحت خطاب به همه ما اعلام میکند که رفتار و برنامهها و قضاوتهای شما در زندگیتان و در ارتباط با دیگران باید مبتنی بر آگاهی و علم باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: گفته شده از آنچه نمیدانید پیروی نکنید، به آن ترتیب اثر ندهید، درباره آن قضاوت نکنید و جای دیگری آن را نقل نکنید. زیرا مورد سوال قرار خواهید گرفت هم از آنچه شنیدهاید، هم نسبت به آنچه دیدهاید و هم آنچه درباره او اندیشیده و قضاوت کردهاید.
خطیب جمعه تهران بیان کرد: اگر به این توصیه عمل کنیم که در واقع یک نمونه از زیست مسئولانه است، خواهید دید که بازار شیطان، بازار تهمتها با شایعات، بازار اختلافات کساد شده و دست شیطان بسته میشود و روی او سیاه.
عرصه مسئولیت اجتماعی عرصه بسیار حساس و مهمی استوی با بیان اینکه موضوع سخن ما مسئولیت اجتماعی است، ادامه داد: در خطبه گذشته بهعنوان یک مقدمه لازم درباره انسان مسئول از نگاه خداوند سخن گفتیم؛ چه در ارتباط با خداوند متعال، چه در ارتباط با خویشتن، چه در ارتباط با آفرینش و سایر مخلوقات خداوند و چه در ارتباط با سایر انسانها که همه محیط زندگی ما را پوشش داده است.
حجتالاسلام حاجعلیاکبری گفت: در این میان، انسان با ظرفیت عقلانی، آگاهی و الهی که دارد به علاوه هدایتی که از سوی انبیا الهی برایش انجام شده این امکان را دارد که مسئولیت همه برنامهها و رفتارها را در زندگی خود بر عهده بگیرد.
وی ادامه داد: از بین عرصههای مسئولیت، عرصه مسئولیت اجتماعی عرصه بسیار حساس و مهمی است. انسان در محیط روابط اجتماعی آفریده میشود در جامعه به دنیا میآید. او در محیط اجتماعی و روابط اجتماعی رشد میکند و در این محیط دنیا را ترک میکند. بخش عمدهای از زیست اجتماعی ماست چه بخشی که در اختیار ماست و جزو انتخابهای ما در مناسبات و روابط و چه بخشی که در اختیار ما نیست ارتباطاتی است که ما را به صورت ضروری در بر گرفته است.
گستره روابط اجتماعی یکی از ویژگیهای زمانه و روزگار ماستامام جمعه موقت تهران گفت: بسیار اهمیت دارد که محیط ارتباطات اجتماعی و ارتباطات انسانی ما چگونه باشد یعنی رابطه من و دیگران. بسیار اهمیت دارد که ارتباطات اجتماعی ما با دیگران اعم از افراد گروهها و جوامع و این رابطه چه کیفیتی داشته باشد.
وی افزود: یکی از ویژگیهای زمانه و روزگار ما گستره روابط اجتماعی است. به نظر میرسد در مسیر پیش روی بشریت این ماجرا همچنین پیچیدهتر، گستردهتر و حساستر خواهد شد. ظرفیتهای اخلاقی و زیست انسان در جامعه شکوفا میشود و اگر جامعه را از انسان بگیرند و زیست اجتماعی را از او بگیرند انسانیت او و بخش عمدهای از آن به مخاطره میافتد.
زیست مسئولانه، تأمینکننده خوشبختی انسانهاستخطیب جمعه تهران بیان کرد: در آغاز رسالت پیامبر دو قاعده توسط ایشان اعلام شد؛ قاعده نخست این بود که به دیگران ضرر نرسانیم و دومین قاعده این که در رابطه با دیگران همه به هم مسئول هستیم و این دو به مسئولیت اجتماعی با افراد و در پیشگاه خدا گره میخورد. اگر به قرآن عمل شود ظرفیتهای اخلاقی و زیست انسان در جامعه شکوفا میشود و اگر جامعه را از انسان بگیرند و زیست اجتماعی را از او بگیرند انسانیت او و بخش عمدهای از آن به مخاطره میافتد.
حاجعلیاکبری تأکید کرد: زیست مسئولانه تأمینکننده خوشبختی انسانهاست و منافع همه انسانها را تأمین میکند.
زندگی مبتنی بر تقوا یعنی زندگی مبتنی بر پذیرش مسئولیتهاامام جمعه موقت تهران در خطبه دوم نماز جمعه تهران ضمن دعوت به تقوا، بیان کرد: زندگی مبتنی بر تقوا یعنی زندگی مبتنی بر پذیرش مسئولیتها. پذیرش مسئولیت سخنانی که به زبان میآوریم، رفتارهایی که داریم و پذیرش مسئولیت همه مناسبات در زندگی خود. این همان تقواست که باید همواره به یکدیگر یادآوری کنیم.
وی با اشاره به مناسبات هفته گذشته افزود: هفتهای که پشت سر گذاشتیم هفته بسیار شیرینی برای ملت ایران بود. حال و هوای خوش بندگی بود و دهه ذیالحجه و موسم حج. تعدادی از مردم ما در حال انجام مناسک حج هستند و خداوند از آنها قبول کند و امیدواریم به سلامت به کشورمان بازگردند.
غدیر صرفاً یک واقعه تاریخی نیستحاجعلیاکبری گفت: همچنین، شاهد برگزاری گسترده مراسم دعای عرفه در کشورمان بودیم که برگزاری آن به این شکل گسترده به برکت انقلاب اسلامی حاصل شده است. حضور میلیونی مردان، زنان، برادران و خواهران ما در این مراسم نشانه معنویت جامعه ایران اسلامی است. ضمن آنکه روز عید سعید قربان را که عید ایثار، بندگی و ولایت الهی است را در روز گذشته داشتیم. روز گذشته هم شاهد برگزاری نمازهای عید قربان در سراسر کشور بودیم و پس از آن نیز، شاهد انجام مناسک مرتبط با عید قربان.
وی ادامه داد: با آغاز دهه ولایت و امامت در حال حرکت به سوی عیدالله الاکبر عید عظیم غدیر خم هستیم که پیش روی ماست و امسال نور علی نور است چراکه در روز جمعه واقع شده و عید در عید است. ملت شریف ما انشاءالله با لطف خداوند متعال یک عید سعید غدیر خم متفاوتی را تجربه خواهند کرد.
غدیر، حقیقت جاری در زمین و زمان استحاجعلیاکبری با اشاره به عید سعید عدیر خم و فضائل آن، عنوان کرد: غدیر یک واقعه صرفاً تاریخی نیست غدیر اسم رمز استمرار نبوت و نشانهای از اسلام زنده است هر چند بسیاری علاقه داشتند تا آن را به یک واقعه تاریخی تبدیل کنند و گرد و غبار بر روی آن نشانده و تحریف کنند. حالی که غدیر، حقیقت جاری در زمین و زمان و اسم رمز استمرار نبوت و نشانهای از اسلام زنده است و خدای متعال در جامعه بشریت آن را حفظ کرده و فرزند امیرالمومنین (ع)، امام زمان (عج) در بین بشریت است تا آرمان غدیر را به حاکمیت توحید بر کرانههای بشری است محقق کند.
وی افزود: غدیر فلسفه سیاسی اسلام است و شخصیت علی (ع) نسخه درمانی تمام دوران بشریت بوده و مسئولین باید تلاش کنند فاصله ما با الگوی علوی هر روز کمتر شود.
اجازه دولت سوئد به هتک حرمت قرآن یک اقدام ضد فرهنگ و ضد بشری استخطیب جمعه تهران در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اجازه دولت سوئد برای هتک حرمت قرآن کریم تصریح کرد: یک اتفاق بسیار زشت هم اخیراً رخ داد که قرآن سوزی به روش سوئدی آن بود. البته این کار زشت هر از گاهی در چند کشور اروپایی انجام میشود. اقدام ضد فرهنگ و ضد بشری دولت سوئد در اعطای مجوز برای هتاکی بیشرمانه به کتاب مقدس نزدیک به ۲ میلیارد مسلمان در سراسر جهان در ایام حج و عید قربان چه اسمی را میتوان برای آن گذاشت؟
وی افزود: ای کاش اسم آزادی بیان را نمیآوردید! چرا شجاعت این را ندارید که بگویید قائل به حرمت انسانها و قائل به کرامت ۲ میلیارد انسان که در زمین زندگی می کنند نیستید!؟ قائل به ارجمندی اندیشهها نیستید. اعلام کنید که شما ضد آزادی، ضد اندیشه و ضد تفکر هستید چرا چهره کثیف و کریه خود را پشت آزادی بیان خود را مخفی میکنید!؟ طنز تلخ زمانه ماست این کارهای زشت را انجام میدهند و اسم آزادی و آزادی مظلوم را به آن اطلاق میکنند.
آمریکا و صهیونیستها عاملان هتک حرمت قرآن هستندحاجعلیاکبری تصریح کرد: دولت سوئد و سایر پشت صحنههای آنها، البته میدانیم که این کار به تحریک صهیونیستها و لابی صهیونیستها انجام میشود و میدانیم که جریان استکبار آمریکایی پشت سر آن است وگرنه دولت سوئد که تصمیم گیرنده نیست و بیچارهتر از این حرفهاست. آنها باید بدانند این کار باعث منفورشدن بیشتر آنها نزد اندیشههای آزادیخواهان جهان و به ویژه مسلمانان جهان میشود و باعث رسوایی آنهاست.
وی ادامه داد: امیدواریم سازمان همکاریهای اسلامی و دولتهای اسلامی برخورد پشیمان کننده و غیرتمندانهای از مجاری قانونی و حقوق بینالملل نسبت به این رفتار زشت انجام دهند. البته ما میدانیم وعده خداوند متعال حق است.
هتک حرمت قرآن خاک پاشیدن به چهره خورشید استامام جمعه موقت تهران در پایان خاطرنشان کرد: این رفتارها نه تنها به قرآن آسیب نمیزند این کارها از ترس این است که نور قرآن در حال جهانگیر شدن است و این را خوب میدانند، این رفتارها از سر استیصال است. قرآن کریم تحت حفظ الهی است. نور قرآن جهان را در خواهد نوردید و همه عالم را روشنایی خواهد داد. خاک پاشیدن به چهره خورشید فقط باعث ملامت و خواری آنها خواهد شد.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: هتک حرمت قرآن مسئولیت اجتماعی روابط اجتماعی غدیر سوئد قرآن سوزی مسئولیت اجتماعی چه در ارتباط زندگی مبتنی پذیرش مسئولیت روابط اجتماعی حاج علی اکبری هتک حرمت قرآن خداوند متعال صهیونیست ها جمعه تهران دولت سوئد عید قربان انسان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۰۲۹۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گربۀ محله مهم است
عصر ایران؛ جمشید گیل - به تازگی یادداشتی در سایت عصر ایران به قلم جناب مهدی مالمیر منتشر شد با این تیتر: «آدم گرسنه اولویت دارد یا گربۀ محل؟!» (پنجشنبه، 6 اردیبهشت). تیتر یادداشت به خوبی گویای حرف نویسنده است. یعنی گربۀ محل اولویت ندارد. واژۀ "اولویت" در واقع مستمسکی است برای نفی حقوق حیوانات یا نفی نیکوکاری در حق حیوانات یا حیواننوازی.
نویسنده در یادداشتش نوشته که در پارکی در مرکز شهر، زوجی را دیده که "بسیار محترم به نظر میرسیدند" ولی از کنار مردی که "از وجناتش مشهود بود که از شمار کارتونخوابهای شهر است"، اما به گربهای که در آن نزدیکی بود، "چندین قطعه گوشت مرغ" دادند و گربه هم "با ولع مشغول بلعیدن قطعههای گوشت مرغ شد!"
از ابتدا تا انتهای یادداشت جناب مالمیر داد میزند که او با غذا دادن به حیوانات مشکل دارد. اگر هم از سایر حیوانات نامی نمیبرد و سوزنش گیر کرده است روی گربههای بیچارۀ شهر، دلیلش این است که سایر حیوانات تبدیل به "حیوانات شهری" نشدهاند و مردم را در حال غذا دادن به آنها نمیبیند.
حیوانستیزیِ نویسندۀ این یادداشتِ عجیب، البته دامن انسانها را هم میگیرد. مثلا آن زوج تا وقتی که به آن گربه غذا نداده بودند "محترم به نظر میرسیدند"! این جمله معنایش این است که بعد از غذا دادن به گربه، معلوم شد که آن زوج محترم نیستند!
سستی استدلالها و لحن تمسخرآمیز آقای مالمیر، بعید است که هیچ یک از حامیان گربهها را از کردۀ خود پشیمان کند. یعنی تقریبا با اطمینان میتوان گفت که یادداشت مذکور، کنش کسی را مطابق بینش جناب مالمیر نخواهد کرد. با این حال ذکر چند نکته در نقد این یادداشت عجیب، ضروری است.
یکم. کسانی که به گربهها و سایر حیوانات شهر غذا میدهند یا آنها را در صورت بیماری و آسیبدیدگی به بیمارستان میبرند، مشغول انجام "کار داوطلبانه" هستند. کسی نمیتواند به دیگران بگوید «داوطلب انجام کاری شوید که من خوش دارم»!
خوشبختانه غذا دادن به گربههای گرسنۀ شهر، که گاهی دو تا سه روز غذای درخوری نمیخورند، هنوز جرمانگاری نشده. تعداد حامیان گربهها در سراسر شهر تهران (و سایر شهرها) آن قدرها زیاد نیست. ولی تعداد کسانی که مثل جناب مالمیر معتقدند آدم گرسنه به گربۀ محل اولویت دارد، خوشبختانه بسیار زیاد است.
بنابراین این افراد هم میتوانند مثل حامیان گربهها آستین همت بالا بزنند و "کاری بکنند". اینکه بیعمل بنشینند و صرفا مشغول تحقیر و تمسخر حامیان گربهها شوند، دردی از آدمهای گرسنه دوا نمیشود.
در حقیقت حرف افرادی نظیر آقای مالمیر این است که حامیان گربهها باید با پول خودشان، کاری را انجام دهند که ما خوش داریم! البته همین تجویز هم نه از سر دلسوزی برای "آدم گرسنه"، بلکه محصول نفرت از "گربۀ محل" است.
آدمهای بیعمل معمولا اهل ایراد گرفتن به "اهل عمل" هستند. یعنی اگر از همین فردا دیگر هیچ کسی به گربههای شهر غذا ندهد و غذارسانی به افراد بیخانمان و کارتنخواب و ... باب شود، عدهای آدم بیعمل به همین کار هم ایراد میگیرند. مثلا میگویند چرا یک مشت گدای تنبل را که معلوم نیست چطور زندگی کردهاند که کارشان به بیخانمانی و کارتنخوابی کشیده، عادت میدهید به "غذا خوردن در ازای کار نکردن"؟ عیبجو همیشه چیزی برای گفتن و کوفتن بر سر این و آن پیدا میکند.
دوم. آقای مالمیر نوشته است:
«تبعات غذا دادن به حیوانات غیر خانگی بسیار جدی است. دخالت در گردش طبیعی زیستی حیوانات و کمک به زاد و ولد بیرویۀ گربهها و سگهای خیابانی پیامدهای بسیار قابل ملاحظه برای شهرها در پی دارد. ازدیاد بی رویه این حیوانات برای شهرهای ما که از نظر معماری و خیابانکشی جایی برای حیوانات خیابانی در نظر نگرفته است میتواند مشکلات چندی به بار آورد. تصادف این حیوانات با خودروها میتواند صحنههای دلخراشی به ویژه برای کودکان پدید آورد. آلودگی صوتی تولید شده از سوی این حیوانات در برخی از فصلهای سال نیز بسیار جدی است به خصوص در شهرهای ما که از نظر آلودگی صوتی هیچ چیزی کم ندارد!»
واقعیت این است که رشد شهرنشینی در زندگی بشر متمدن، بالاترین مصداق "دخالت در گردش زیستی حیوانات" بوده. قسمت عمدۀ محدودهای که امروز شهر تهران محسوب میشود، دویست یا صد سال قبل "بخشی از طبیعت" بود. در آن دوران سگها و گربهها در واقع داشتند در طبیعت زندگی میکردند ولی ما به تدریج "طبیعت آنها" را به "شهر خودمان" بدل کردیم.
پس وقتی آقای مالمیر روی نیمکت پارک لاله لم داده و نگران است مبادا گربهای زیر "ماشین" برود و صحنۀ دلخراشی برای کودکان پدید آید، یا در خانهاش مشغول تماشای تلویزیون یا چک کردن تلگرامش است، در واقع از آسایشی بهرهمند است که با دخالت در زندگی طبیعی و گردش زیستی حیوانات پدید آمده.
از نظر میلیونها مالمیری که در این کشور زندگی میکنند، چنین دخالتی اگر به سود انسان باشد، اشکالی ندارد ولی اگر به سود گربهها و سگها باشد، روا نیست! مبنای این حرف صرفا "قدرت" است. یعنی ما آدمها قدرت بیشتری نسبت به حیوانات داریم؛ بنابراین باید فقط به فکر منافع "خودمان" باشیم! در حالی که نقطۀ عزیمت "اخلاق" چیزی نیست جز "عبور از خود به دیگری".
اگر شهرنشینی لازم است (که لازم است)، و اگر شهرنشینی نشانۀ رشد تمدن است (که هست)، و اگر انسان متمدن اخلاقیتر از انسان نامتمدن است (که چنین است)، پس چرا گربهها و سگها نباید از برکات تمدن انسانی ما بهرهمند شوند؟ ولو در حد چند لقمه و گاهی هم خدمات پزشکی.
عقیم کردن گربهها و ساختن پناهگاههای متعدد برای آنها، البته ضرورت دارد و اقداماتی خردمندانه است؛ ولی اینکه دغدغۀ حیواناتی را نداشته باشیم که به ناچار در شهرهایی زندگی میکنند که ساختۀ ما آدمها هستند، نشانۀ نوعی درخودماندگی یا اوتیسم گروهی است. یعنی ما آدمها چنان در نژاد و نوع خودمان گیر کردهایم که نمیتوانیم درد و رنج حیواناتی را که قبلا شهرنشین نبودند و به دست ما شهرنشین شدند، درک کنیم.
از نشانههای این درخودماندگیِ گروهی، این جملۀ آقای مالمیر است: «تصادف این حیوانات با خودروها میتواند صحنههای دلخراشی به ویژه برای کودکان پدید آورد. آلودگی صوتی تولید شده از سوی این حیوانات در برخی از فصلهای سال نیز بسیار جدی است به خصوص در شهرهای ما که از نظر آلودگی صوتی هیچ چیزی کم ندارد!»
ی عنی تصادف گربهها با خودروها، از این حیث اهمیت دارد که ممکن است دختر یا پسر آقای مالمیر با صحنۀ دلخراشی مواجه شود وگرنه جان و حق حیات آن گربه چندان هم مهم نیست. کاملا پیداست که مهدی مالمیر نمیتواند فراتر از "منافع انسانها" به "مصائب زندگی گربهها" بنگرد و بیاندیشد.
او هر روزِ سال، آلودگی هوای تهران و آلودگی صوتی این شهر را تحمل میکند ولی حاضر نیست صدای نالۀ جفتخواهی گربهها را در روزهای کمشماری از سال تحمل کند. این نگاه خودخواهانه، برخلاف ظاهر انسانگرایانهاش، عمیقا هم غیرانسانی است؛ چراکه انسان را در حد سگ و گرگ و شغال تنزل میدهد.
در محیطی که گربهها زندگی میکنند، اگر سر و کلۀ تعداد زیادی سگ و گرگ و شغال و روباه پیدا شود، اولین کار این حیوانات تازهوارد، گرفتن قمروی زیستی از گربههای نگونبخت است. برای دستۀ سگها یا گرگها، حق حیات گربهها اهمیتی ندارد.
البته بر سگ و گرگ عیبی نیست. آنها صرفا بر حسب طبیعت خودشان عمل میکنند. ولی انسان موجودی است که میتواند با "فرهنگ" از طبیعت خودش فراتر رود و کارهایی را انجام دهد (یا انجام ندهد) که به حکم "طبیعت" باید انجام نمیداد (یا انجام میداد).
اساسا "تمدن" یعنی مهار "طبیعت". همین شهرنشینی با مهار طبیعت در زندگی بشر فراگیر شده. وگرنه انسان هنوز در غار زندگی میکرد. مهار سیل و زلزله، مصادیقی از مهار طبیعتاند. شکلگیری تمدن یا پر و بال گرفتن آن نیز بدون عبور از "وضع طبیعی" میسر نبود.
خلاصه اینکه، ما انسانها نباید در برابر سگها و گربهها مثل سگ و گربه رفتار کنیم! اومانیسم را نباید با اگوئیسم (خودگرایی) -یکسان گرفت! انسان موجودی است که توان "فراتر رفتن از خودش" را دارد و دقیقا به همین علت جایگاه ویژهای بر این سیاره بر این خاک پیدا کرده.
اما این جایگاه ویژه مجوز بی رحمی در حق حیوانات نیست بلکه برعکس، در مجموع باید به سود "دیگران" (یعنی حیوانات) هم تمام شود. تجویز رفتار بیرحمانه با حیوانات، در واقع انسانیتزدایی از انسان است.
دقیقا به همین دلیل امروزه پروژۀ تولید گوشت مصنوعی در دستور کار نهادهای علمی جوامع متمدنتر قرار گرفته است؛ چراکه تولید گوشت مصنوعی، از درد و رنج عظیمی که ما انسانها بر حیوانات تحمیل کردهایم میکاهد.
جک لندن در رمان درخشان سپید دندان، دربارۀ وایدن اسکات که آخرین صاحب سگ-گرگی به نام سپید دندان بود، در توضبح رفتار مهربانانه و مسئولانۀ اسکات با آن سگ باهوش و مصیبتکشیده، نوشته است:
«وایدن اسکات وقت خود را صرف این کرده بود که حیثیت سپیددندان را بازگرداند و یا به عبارت بهتر آبروی انسانیت را از گناهی که نسبت به آن حیوان کرده بود به جوی رفته باز آرد. این مسئله برای وایدن اسکات امری وجدانی بود؛ دِین شرافت بود؛ دِینی که انسان به حیوان داشت و باید ادا میشد.»
سپیددندان درواقع نماد تمامی حیواناتی است که در طول تاریخ از دست ما انسانها درد و رنج زیادی را تحمل کردند و به سختی زیستند و مظلومانه مردند یا کشته شدند. ما به حیوانات بدهکاریم و به قول جک لندن، باید در پی "اعادۀ حیثیت از نژاد بشر" باشیم.
نظرات آقای مالمیر در خدمت تداوم حیوانستیزی یا بیرحمی تاریخی ما نسبت به حیوانات است. چنین نظراتی قطعا آبروی انسانیت را به جوی رفته بازنمیآرد. فضیلت در ترک خودخواهی است نه در خودپرستیِ فردی یا گروهی. به قول شاملو: انسان دشواریِ وظیفه است.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: پیامبر اسلام گربهها را دوست میداشت اول لب بود که دندان آمد/ آدم گرسنه اولویت دارد یا گربه محل؟! شهرداری تهران و سگها و گربهها